برق صنعتی

یک محیط واقعیت مجازی در هدست واقعیت مجازی توسط اپلیکیشن های اختصاصی آن به وجود می آید. برخی از این محیط ها بصورت گرافیک رایانه ای و سه بعدی هستند و برخی دیگر نیز ویدیو ها یا تصاویری ۳۶۰ درجه از محیط های واقعی هستند که از قبل فیلم برداری شده اند. با این قابلیت فناوری واقعیت مجازی می‌ توان این امکان را فراهم کرد تا افراد بتوانند از امکانات و مکان شما به خوبی دیدن کنند.

در بیشتر محیط‌ های واقعیت مجازی در ابتدا، کاربر به صورت دیداری با این محیط دست و پنجه نرم می کند اینگونه که به راحتی از طریق یک هدست واقعیت مجازی قابل مشاهده و تجربه می‌ باشند. همچنین بعضی از برنامه های این فناوری نوین دارای اطلاعات حسی دیگری مانند تولید صدا هم می‌ باشند. این محیط‌ های شبیه‌ سازی شده می‌ توانند مانند محیط‌ های واقعی زندگی و یا به صورت کاملا متفاوت باشند همانند محیط های واقعیت مجازی در بازی های ویدیویی که از جلوه های بیشتری استفاده می شود.

تفاوت واقعیت مجازی  و  واقعیت افزوده در چیست؟

یکی از اشتباهات رایج در ایران در حوزه فناوری واقعیت مجازی این است که آن را فناوری واقعیت افزوده می نامند در صورتی که واقعیت افزوده فناوری ای است که در آن تصویر سه بعدی یا اطلاعاتی به صورت متن یا تصویر بر روی تصویر زنده ای که از طریق دوربین موبایل یا تبلت در حال نمایش است نشان داده می شود. لازم به ذکر است که این فناوری بدلیل داشتن یک سری محدودیت ها، دارای روند توسعه کندی می باشد.

نکته

• در سیم کشی برق ساختمان جریان نامی پریز های تک فاز باید حداقل ۱۶ آمپر و ساختمان آن ها به طوری باشد که وصل دو شاخه های دو پل معمولی، بدون اتصال به هادی حفاظتی به آن ها امکان پذیر نباشد در حالی که باید بتوان دو شاخه های مخصوص لوازم دارای عایق بندی مضاعف ( کلاس II) را که به هادی حفاظتی احتیاج ندارند به آن ها وصل کرد.
• جریان نامی پریز های سه فاز باید حداقل ۱۶ آمپر و دارای یک یا دو اتصال اضافی برای وصل هادی حفاظتی یا هادی های حفاظتی و خنثی باشد. در صورتی که پریز های سه فاز دارای یک اتصال اضافی باشند، این اتصال باید فقطز برای وصل به هادی حفاظتی استفاده شود.

نکته

• در سیم کشی برق ساختمان مسی، باید برای تغذیه پریزهای آشپزخانه از انشعاب جداگانه ای استفاده شود، همچنین وسایل پر مصرف مانند ماشین لباسشویی، اجاق برقی، کولر گازی و مانند آن ها نیز باید دارای انشعابی جداگانه و فیوز مخصوص به خود باشند. برای حفاظت انشعاب پریزها در برق تکفاز معمولاً از فیوز ۱۶ آمپر استفاده می شود.
• در اماکن مسی، تجاری و اداری، محل نصب پریزهای برق، پریزهای تلفن و پریزهای آنتن مرکزی تلویزیون باید ۳۰ سانتی متر از کف تمام شده ساختمان فاصله داشته باشد. پریزهای برقی که در آشپزخانه، موتورخانه، تعمیرگاه و گاراژ نصب می شوند، باید ۱۱۰ سانتی متر از کف تمام شده، فاصله داشته باشند.
• جهت متصل نمودن مصرف کننده های برقی به پریز از دو شاخه که بصورت ساده و ارت دار موجود می باشد، استفاده می شود.